Vlooien
WETENSCHAPPELIJKE NAAM: SIPHONAPTERA OF APHANIPTERA
Kenmerken van vlooien
Type:
Vlo
Formaat:
1,5 tot 4 mm
Kleur:
Rood/bruin/zwart
Locaties:
Op gastheer
Sporen:
Jeuk
Meer over de vlo
De vlo valt onder de categorie gevleugelde insecten. Op zich is dat vreemd, omdat vlooien geen vleugels (meer) hebben. Die zijn door evolutie geheel verdwenen. Er zijn ongeveer 2000 vlooiensoorten bekend. Maar de kans is erg groot dat er in werkelijkheid veel meer soorten zijn. In Nederland komen er grofweg vijftig soorten vlooien voor. De kattenvlo is de meest voorkomende soort. Deze vlo komt zoals de naam al zegt het meest bij katten voor, maar kan ook (tijdelijk) leven van honden en mensen. De echte mensenvlo is in Europa een bedreigde diersoort als gevolg van de hoge hygiënestandaard. In Zuid-Afrika en Zuid-Amerika zijn ze nog volop te vinden. De vlo dankt zijn benaming meestal aan de gastheer op wie hij het liefste parasiteert.
Vlooien zijn zoals gezegd parasieten en leven van het bloed van gewervelde dieren. Maar ze zijn geen standaard parasiet. Ze blijven niet hun leven lang, of zolang als het kan, vastzitten aan de gastheer. Ze springen geregeld over op een andere gastheer. Bij mensen zijn de meeste vlooien te vinden in het tapijt.
Een vlooienbeet bij de mens verloopt aanvankelijk nagenoeg ongemerkt; wel treedt na verloop van tijd vaak een gevoelige reactie op tegen het speeksel dat de vlo inspuit in de bijtwond om het bloed niet te laten stollen. Een dergelijk antistollingsmiddel wordt wel anticoagulans genoemd. Na dat moment worden vlooienbeten duidelijke jeukbulten, soms zelfs uitgebreide blaren, met soms een rode vlek.
Opvallendheden: De vlooienmarkt dankt haar naam aan het vlooien van apen, waarbij zorgvuldig alles uitgevlooid wordt. Zo vlooien bezoekers van een vlooienmarkt de kraampjes uit.